مقدمه ای بر ضرورت آموزش موسیقی

سالهاست که در سیستم های آموزشی کشورهای پیشرفته تحولاتی عظیم رخ داده است. مدارسی که در آنها دانش آموزان مستمرا با استفاده از امتحانات استاندارد شده مورد آزمون قرار میگرفتند، همچنین سیستم هایی که در آنها ریاضیات در مرتبه اول و علوم تجربی در مرتبه دوم بیشترین اهمیت را در نظام آموزشی دارا بوده، کنار گذاشته شده است.

در قرن بیستم <<هوارد گاردنر>> نظریه ی هوش های چندگانه را مطرح کرد و هوش را قابلیت حل مساله یا خلق محصول یا ساخت انرژی که دست کم در یک فرهنگ، ارزشمند تلقی می شود تعریف کرد. در این نظریه هوش موسیقیایی یا ریتمیک مطرح شده است که عبارت است از : ظرفیت تفکر در حیطه ی موسیقی نظیر حساسیت به صداها و ضرب آهنگهای محیط زندگی، درک الگوهای موسیقیایی، تشخیص اصوات و ساختن موسیقی.

بر اساس یافته های پژوهشی دانشگاه هاروارد یادگیری نواختن یا ساختن موسیقی رابطه علی با هوش فضایی (توانایی تفکر در قالب شکلها و الگوها) دارد، توضیح اینکه این هوش در نقاشان، معماران، شطرنج بازان، خلبانان، دریانوردان و جراحان برجسته است. از طرفی دانشمندان علوم اعصاب در جدیدترین تحقیقات خود دریافتند نواختن موسیقی همه قسمت های مغز را درگیر می کند.

طبق این یافته ها و تحقیقات علمی متعدد آموزش موسیقی به رشد و ارتقا هوش کاملا کمک می کند و فارغ از اینکه دانش آموختگان این رشته چه انتخابی برای آینده شغلی خود داشته باشند به کمک آنها می کند. در سیستم آموزشی که در آن آموزش هنر از جایگاهی درخور اهمیت برخوردار نیست، صحبت از آموزش موسیقی در مدارس در آینده ای نزدیک بعید به نظر میرسد، در چنین شرایطی ارزش فعالیت های آموزشگاه های موسیقی بیش از پیش نمایان می شود. آموزشگاه موسیقی رها در راستای جبران کمبود سیستم آموزشی موسیقی در کلیه سطوح آموزشی برنامه های کاملا حرفه ای و طبقه بندی شده ای را به اجرا می گذارد و در کنار والدین آگاه به دنبال رشد همه جانبه فرزندان عزیزمان است.